LIEFDE en erven onder de Spaanse Zon

Mensen houden graag van dromen. ÉN van LIEFDE. Jazeker, en in grote hoofdletters!
Men wordt verliefd, begint een relatie en op een gegeven moment wil men weg uit Nederland of België, vanwege het weer, de files, vervelende familierelaties (ja ik hoor vaak opmerkelijke verhalen in mijn praktijk), nieuwe vervelende wetten, of wat voor reden dan ook.
Men komt in Spanje als ongetrouwd stel en gaat werken als makelaar onder de Spaanse zon.
En dat gaat lekker. Hij werkt officieel als makelaar en zij helpt hem daarbij. Hij staat ingeschreven als autonomo (Spaanse ZZP) maar zij niet, ook niet als employeé, maar ach, zij komt niets te kort, ze zijn bij elkaar en leven hun “mooiste leven” zoals bijvoorbeeld Michael Pilarczyk het propageert. En daar is uiteraard niets mis mee. Sterker nog, laten we er inderdaad het beste van maken terwijl we leven. De enige zekerheid in het leven is onze uiterste houdbaarheidsdatum, waarvan wij niet weten wanneer deze afloopt.
Hij verdient goed en koopt in de loop der jaren verschillende panden aan op zijn naam. Zij wonen samen, houden van elkaar en zij komt nog steeds niets te kort.
En dan komt hij bij mij op het spreekuur. Want ja ach, hij is niet zo jong meer, wel jong nog, maar tsja, als er hem nu iets overkomt, wil hij toch wel graag dat zij verzorgd achterblijft.
En nu wordt de mooie droom ineens een “probleem”. Waarom? Wel, omdat zij als ongetrouwde en niet-geregistreerde partner door de Belastingdienst, door de huidige fiscale wetten in Spanje, als een “tercero”, een derde, beschouwd wordt. Oftewel, ze kan fiscaal gezien net zo goed een vreemde op straat zijn van de overledene en dat betekent dat zij geen enkele aanspraak kan maken op een belastingvrije voet en/of kortingen op de Successiebelasting. En met als overmaat van ramp dat het eruit rollende belastingbedrag na de berekeningen aan het eind nog eens x2 vermenigvuldigd dient te worden!
Au! Dat is dus ineens minder gezellig voor de moderne samenwonende mens die in principe niets van maatschappelijke conventies zoals trouwen wil weten.
En op zulke momenten, voel ik mij bijna een priester…:-)…..in plaats van een juridisch en fiscaal adviseur, want om terzijnertijd te kunnen opteren als partner voor deze vrijstellingen en kortingen dient men fiscaal gezien het allerliefst getrouwd te zijn! Ik zeg dan ook steevast, het is zeker geen romantische reden om te trouwen, maar wel een heel goede, fiscaal gezien met het oog op een toekomstige vererving van een partner.
Of, in steeds meer autonome regio´s van Spanje, kan men ook van deze fiscale voordelen genieten mits men maar in de desbetreffende regio ingeschreven staat als partners. De partnerregistratie zoals wij die in Nederland kennen is hier helaas nog niet gelijkgesteld. Is men in Nederland of België met elkaar al getrouwd dan is er geen enkel probleem.
Zo heb ik dus in de afgelopen jaren al menig stel naar een huwelijk gepraat. Jammer genoeg ben ik dan niet uitgenodigd bij het huwelijksfeest, hoewel dat in het geval van priesters toch wel regelmatig voorkomt……Wellicht tijd voor een carrière-verandering?
Ik wens alle stellen heel veel liefde en fiscale vrijstellingen toe.