Mijn “Pizza-theorie”

Spanje is een heerlijk land om in te leven. De mensen zijn er doorgaans heel vriendelijk en gastvrij, in het Oosten en het Zuiden heerst er een warm tot zacht klimaat en de keuken is waar je ook gaat, zeer gevarieerd. En elk excuus is uiteraard goed om bij elkaar te komen en met zijn allen te gaan eten. Eten in Spanje is een sociaal gebeuren. Een familiebijeenkomst of een bijeenkomst van vrienden is geen bijeenkomst als er niet ook gegeten wordt. En er wordt dan ook lekker gegeten. De gerechten moeten uiteraard wel smakelijk zijn en zijn dat dan ook in meer dan 99 procent van de gevallen. Een streling voor de tong en gehemelte. Een gerecht waarover je niet na hoeft te denken om het in je mond te nemen, te kauwen en door te slikken. En daar wil ik het vandaag over hebben, weliswaar vanuit een “on-Spaans” gerecht. Want ook die wordt hier veel en graag gegeten en is te produceren in vele variaties van ingrediënten.
In mijn praktijk heb ik uiteraard regelmatig te maken met Spaanse notarissen en registerhouders, met ambtenaren op gemeentehuizen en met ambtenaren/politie-agenten. Mijn cliënten zijn praktisch altijd buitenlanders in Spanje.
Een notaris heeft rechten gestudeerd in Spanje en heeft daarna een “oposicion”(staatsexamen) met goed gevolg afgelegd om te kunnen opteren voor een notaris-standplaats ergens in Spanje. Hetzelfde geldt voor een registerhouder van het Eigendomsregister. De ambtenaren op het gemeentehuis hebben een oposicion moeten afleggen en ook politie-agenten. Dus iedereen heeft een staatsexamen afgelegd en wordt geacht, tenminste zo denk ik dan met mijn vierkante Hollandse kop, dat iedereen geacht wordt dezelfde wetten te kénnen en op dezelfde wijze toe te pássen. Toen ik al meer dan 20 jaar geleden ontdekte, dat dat niet zo is, ontstond in mijn gedachten de “Pizza-theorie”. Eén van die geniale historische momenten waarop een theorie geformuleerd wordt met praktisch toepasbaar nut. Tot nog toe heb ik deze theorie enkel “en passant” met cliënten en mede-collegae besproken en gedeeld, maar vandaag wil ik hem met jullie allemaal delen, in de hoop dat eenieder er zijn voordeel mee kan doen. En wie weet, zijn jullie er mij dankbaar voor en heb ik een kleine zandkorrel bij kunnen dragen aan het welzijn van een deel van de mensheid 😊.
Enkele voorbeelden uit mijn praktijk die geleid hebben tot de formulering van deze fantastische theorie, al zeg ik het zelf….
Ik zal beginnen aan te geven dat het in Spanje (nog) heel gebruikelijk is te werken met gegarandeerde bankcheques wanneer je een huis koopt bij de notaris. Wellicht zal ik daar in een toekomstig artikel apart aandacht aan besteden. Voor nu kun je aannemen dat dit zo is. Meestal zijn kopers “niet-resident” in Spanje en openen bij de bank een “niet-Residenten”-rekening. Deze rekening heeft een andere behandeling dan een Residenten-rekening. Wanneer er nu een bankcheque uitgegeven wordt vanaf een Niet-Residenten-rekening staat er op zo´n cheque de aanduiding “No-Residente”. De notaris moet weergeven in zijn akte waar het geld vandaan komt en deze informatie van “No-Residente” is belangrijk vanwege de fiscale wetgeving. Een kleine twintig jaar geleden echter verlangde de ene notaris enkel deze cheque, maar de andere notaris daarnaast ook nog een bankverklaring waarin de bank uitleg gaf over de herkomst van het geld uit het buitenland. Eigenlijk overbodig, want het is/was immers een Niet-Residentenrekening, en die heb je als niet-residente buitenlander en jouw geld is overgemaakt vanuit jouw rekening uit jouw thuisland. Vanwege dit verschil in eis tussen verschillende notarissen, vroeg ik dus een keer aan een notaris waarom hij níet de aanvullende verklaring eiste. Heel vriendelijk nam hij mij mee naar zijn kantoor, haalde daar een uitgave van een blad van het Directoraat-Generaal van het Spaanse notariaat naar voren en wees mij op de richtlijn die dat niet nodig achtte. Ik was tevreden met deze uitleg.
De dag erna stond ik bij een andere notaris die wél dat aanvullende certificaat eiste, zelfde vraag, zelfde procedure, echter deze keer met een andere uitkomst. Er was een richtlijn die dat nu juist wél verlangde!
Dus: twee notarissen, met in principe dezelfde kennis en updates, en toch een gebrek aan eenheid in een criterium van deze twee wetstoepassers.
Zo gaat het ook met Registerhouders. De één vindt dat de documentatie op een bepaalde manier aangeleverd dient te worden, de ander eist weer net iets anders.
En bij gemeentehuizen voor het padrón. Een kopie van het huurcontract met gecensureerde bedragen zou moeten voldoen. Nee, helaas, het kan voorkomen dat men het originele ongecensureerde document wil inscannen alvorens over te gaan tot inschrijving in de gemeente.
En laten we het maar niet over de vreemdelingenpolitie hebben! Elk bureau heeft haar eigen criteria, die zelfs tussen hun eigen collega´s van dat bureau uiteen kunnen lopen. Wel vertaling opgemaakt in Spanje, geen vertaling opgemaakt in Spanje, notariële tekst in het Spaans uit Nederland voldoet, of hij voldoet niet, afhankelijk van wie je op dat moment voor je hebt.
Er is vaak een totaal gebrek aan uniformiteit van criteria en zelfs van onjuiste toepassing van de wet. Maar ga daar maar niet over in discussie met een uniform, want ook al ben je jurist, het uniform weet het altijd beter. En ja, soms dienen we een schriftelijk bezwaar in en dan krijg je of alsnog nul op rekest, of erger, zelfs helemaal geen antwoord en niemand die weet wanneer je antwoord zult krijgen. De functionarissen of beschermen elkaar of hebben geen enkele interesse om moeite te doen of te doen wat ze zouden móeten doen.
Uiteindelijk moeten wij service verlenen aan onze cliënten en zaken gedaan zien te krijgen dus vandaar dan mijn Pizza-Theorie. “Hoe wilt u ´m hebben?” , “Met kaas?”, “met ham?”, “met tomaat?” , “met artisjokken?”, “spinazie?”, zeg het maar dan lever ik de “pizza” naar smaak aan opdat deze hapklaar ingeslikt kan worden, want ik moet verder en kan mij niet permitteren om voor elke sukkel die wij in ons werk tegenkomen een jarenlange procedure in te gaan om te zien wie er nu wél of géén gelijk heeft. Dus wilt u de papieren met een blauw stempel? 3 kopieën? Verklaring onder ede erbij? Het lastige is wel, dat de “smaak” van de dienstdoende persoon niet te voorspellen is en lustte hij of zijn collega gisteren de pizza nog met tonijn, vandaag moet er ansjovis bij op de pizza…..
Eet smakelijk! Of zoals men hier in Spanje zegt, “ ¡Que aproveche!”😉
Model 720. Residenten in Spanje, opgelet!
Met een vennootschap een huis kopen in Spanje.
Electronische/Digitale certificaten voor ondernemers en particulieren in Spanje.
Een gelukkig, gezond en voorspoedig 2023!
Een aardige eigenschap van een zakdoek
Levenstestament in Nederland en in Spanje
VERLIEFD op een NIEUWBOUWwoning in Spanje
LIEFDE en erven onder de Spaanse Zon
IRNR
NIE(T)-nummer?
Een vrijblijvend adviesgesprek of een (skype-of bel)afspraak maken met een juridisch adviseur van SMLT?
Het kan allemaal in uw eigen taal!
0 reacties